ازدواج تو واقعیت یا خیالم؟

راستش من سالها آرزوی زندگی متاهلی رو  داشتم ...آرزوی عشق ...آرزوی یه همدم 

من همسر نمیخواستم من یه پناه می خواستم برای همه ی خودم ...یه پشتیبان ...یه حامی که به جای تمام روزهای که مامان بابام بهم محبت نکردن تمام روزهای که با هم قهر بودن و من ارزوم بود باهام اشتی باشن و مثل یه خانواده دور هم باشیم و نبودیم 

اره میخواستم یکی باشه که بهم محبت بده عشق بده ...حالا جای خالی بابا رو پر کنه

جای تمام روزهای که احتیاج داشتم یکی بهم بگه سارا تو چقدر خوشگلی تو چقدر خوبی تو چقدر دوست داشتنی 

ولی کسی نبود

ولی کسی نگفت 

 

خب احسان تو دنیای واقعی نه تنها هیچ کدوم از اینا رو برطرف نکرد بلکه یه عالمه چالش و محدودیت هم داشت 

البته نه به این بدی که همیشه ازش یاد میکنم ولی چون این حس ها رو شایدم هیچ وقت بهم نداد