نامه ای به خدا 2

ده سال از روزی که من همه ی امیدم به این و اون بود میگذره 

ده سال امیدم چقدر به دکتر بود چقدر به اون کلینیک چقدر به اون مغازه چقدر به فامیل چقدر ....

خدایا هیچ کدوم از بنده هات برای من کاری نکردن هیچ کدوم این دفعه ولی فرق داره این دفعه من اومدم در خونه ی خودت 

این دفعه من همه ی تلاشمو میکنم برای رسیدن به چیزی که میخوام 

این دفعه خودت بهم امید دادی

احسان منو ناامید میکنه ولی خدا تو که بالاتر از احسانی تو که خودت بهم گفتی دستی بالای دست من نیست 

پس من وقتی تو رو دارم نباید نگران بشم 

خدایا تو تو قلبمی میدونی من چقدر به این کار احتیاج دارم 

تو اولین نفری بودی که وقتی تو حموم دلم شکست اب پاچیدی به قلبم 

تو اولین نفری بودی که به من امید دادی 

تو اولین نفری بودی که بهم گفتی دست من بالای دست هاست 

خدایا بقیه خر کی باشن 

من وقتی امیدم به توهه نباید بترسم 

نامه ای به خدا 1

راستش خدا از تصور اینکه من تو این آزمون قبول نشم به این اندازه نمی ترسم که بعدش من دیگه خدایی ندارم که بهش اعتماد کنم 

من از این وحشت دارم ..من نمیخوام از دستت بدم ...من نمیخوام بگم من به خدا اعتماد کردم خدا بهم امید داد ...ولی ناامیدم کرد 

نه خدا این برام خیلی سخته 

من 34 سال از بنده هات تو این راه نشدن و نکردن دیدم دیگه نمیخوام بعد 34 سال از تو هم ببینم 

تو برای من قدرت بزرگی هست که با همه ی بنده هات فرق داری 

خدا خودت بهم گفتی دست خدا بالای دست هاست 

پس خودت هم درستش کن 

به تو میسپارمش 

گریه تو حموم

خواستم حتما ثبت کنم هیچ وقت امشب وقتی تو حموم بود و از ته دلم گریه کردم و ارامشی که بعدش 

به فلبم وارد شد و هیچ وقت فراموش نمیکنم ...هیچ وقت 

خدایا مرسی که نگاهم میکنی امشب خیلی بهت نزدیک شدم خیلیییییی

قول میدم خود بهتری از خودم بسازم خودی که این 34 سال سن رو بشوره ببره ...دستامو بگیر خیلی بهت نیاز دارم